yemlik — 1. is. bot. Zəmilərdə, çöllərdə bitən dar, uzun yarpaqlı, südlü, yeyilən çoxillik ot bitkisi. Yemlik otların arasında bitir. – O biri məhəllənin uşaqları da Laçının dəstəsi ilə yemlik dərməyə, oynamağa getdilər. M. Hüs.. Nəhayət, kəpənək… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yemlik — is., ği 1) Hayvanlara yem verilen yer veya kap Bir avuç arpa fazla atar yemliğine, bir kamçı eksik vurur. A. Sayar 2) sf. Yem için ayrılan Yemlik ot. 3) mec. Rüşvet, arpalık 4) mec. Karşılıksız geçim sağlanan yer veya kimse 5) argo Kumarda… … Çağatay Osmanlı Sözlük
yemlik — yenilen bir ot … Beypazari ağzindan sözcükler
yemlik arpa — is. Hayvanlara yiyecek olarak verilen arpa türü … Çağatay Osmanlı Sözlük
lələbətin — (Cənubi Azərbaycan) yemlik südündən hazırlanmış saqqız. – Yemlik südünnən lələbətin qayırıb arvatdara satdım … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
şibbik — (Cəbrayıl) qanqal, yemlik və s. qazıb çıxarmaq üçün ucu şiş ağac, qarğı. – Şibbiyim olseydı, yemlik yığardım … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
yemliklik — is. Çoxlu yemlik bitən yer (bax yemlik 1) … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
arpa — is., bit. b. 1) Buğdaygillerden bir bitki (Hordeum vulgare) 2) Bu bitkinin ekmek ve bira yapımında kullanılan, hayvanlara yem olarak verilen taneleri Birleşik Sözler arpa güvesi arpa suyu arpa şehriye yemlik arpa Atasözü, Deyim ve Birleşik… … Çağatay Osmanlı Sözlük
arpalık — is., ğı 1) Arpa ekilen yer, arpa tarlası Hüseyin i köyün kenarında, arpalık hendeğinin içinde öldürülmüş buldular. M. Ş. Esendal 2) Arpa konulan yer 3) Hayvanın dişinde bulunan ve hayvan yaşlandıkça silindiği için yaşını belli eden bir nişan 4)… … Çağatay Osmanlı Sözlük
kosasaqqalı — (İrəvan) yemlik … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
süduti — (Quba) yemlik. – Südutdarin quyunnar yaxşı yiyəllər … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
